اصلاح الکتروشیمیایی الکترود کربن شیشه ای با استفاده از نمک های دی آزونیوم دی آمین های آروماتیک تولید شده در محل و مقایسه سینتیک انتقال الکترون سیستم های ردوکس مختلف در سطح الکترودهای اصلاح شده و اصلاح نشده

استونیتریل، استون، تولوئن و تعدادی از حلال های دیگر، تأثیر چشم گیری بر سینتیک انتقال الکترون و جذب برروی الکترود کربن شیشه ای دارند. فری سیانید پتاسیم، روتنیوم هگزا آمین (???) کلراید جهت بررسی آماده سازی الکترود کربن شیشه ای پس از پولیش دادن سطح الکترود مورد استفاده قرار می گیرد. اگر چه مکان های فعال موجود بر روی سطح الکترود کربن شیشه ای که توسط پولیش دادن آماده شده است در هوا و محلول های آبی نسبتاً پایدارند، ولی پس از غوطه ور شدن در برخی حلال ها به سرعت نسبت به جذب و انتقال الکترون کره خارجی غیر فعال می گردند. نتایج آزمایش های انجام شده این موضوع را تایید نموده است. سنتز در محل نمک دی آزونیوم از دی آمین های مورد نظر در طول واکنش الکتروشیمیایی و احیای این نمک سبب ایجاد رادیکال آریل و اتصال این گروه توسط پیوند کوالانسی به سطح می باشد. پایداری این گروه بر روی سطح الکترود کربن شیشه ای در آب، هوا و اسید مائی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج ما نشان داد که کیفیت اصلاح سطح الکترود کربن شیشه ای می تواند با رفتار الکتروشیمیایی زوج های الکترواکتیو شناخته شده، ارزیابی گردد. آزمایش های انجام شده نشان داد که اصلاح سطح الکترود کربن شیشه ای سبب کاهش سرعت انتقال الکترون در سطح الکترود می شود اما پس از اعمال پتانسیل متناسب با لایه متصل شده سرعت انتقال الکترون افزایش میابد. همچنین نتایج آزمایش ها بیانگر این مطلب است که لایه متصل شده به سطح الکترود در محیط های مختلف (آب، هوا و اسید مائی ) و در پتانسیل های منفی پایدار است.این روش ها برای ایجاد لایه های نارسانا یا کم رسانا بر روی سطوح مختلف برای جلوگیری از خوردگی سطوح و یا کاهش سرعت انجام برخی واکنش های شیمیایی حائز اهمیت است.